اخیرا مشخص شده است که دریای مدیترانه مقر قدیمی ترین لایه ی اقیانوسی می باشد. بنابر گفته ی دانشمندان این لایه ی تازه کشف شده و دست نخورده حدود 340 میلیون سال قدمت دارد.
بیشتر لایه های اقیانوسی کمتر از 200 میلیون سال قدمت دارند؛ چراکه عموما این لایه ها پس از مدتی به مواد اولیه ساختار زمین تبدیل می شوند و به لایه های رسوبی یعنی جایی که دو صفحه ی تکتونیکی با یکدیگر برخورد می کنند بازمی گردند. اما پژوهش های اخیر نشان داده اند که ممکن است دریای مدیترانه مقر قدیمی ترین لایه ی اقیانوسی شناخته شده باشد.
ویژگی های بیشتر مناطق تکنونیکی متغیر هستند، چراکه این مناطق لایه های قطور رسوبی دارند و فاقد اطلاعات مغناطیسی هستند. در یک مطالعه جدید محققان با استفاده از تجهیزات حساس به مغناطیس، از بخش شرقی دریای مدیترانه عکسبرداری کرده اند.
رویی گرانوت، زمین شناس دانشگاه بن- گوریون در نگو واقع در اسرائیل در این رابطه بیان داشت:
تغییرات مغناطیسی که در لایه های اقیانوسی رخ می دهند به مرور زمان در میان طبقات اقیانوسی ثبت می شوند و این موضوع سبب می شود تا بارکد خاصی در اختیار ما قرار بگیرد که بواسطه آن می توانیم سن لایه های موجود را تخمین بزنیم.
نتایج بدست آمده دریچه ی جدیدی را بر معماری تکتونیکی و تغییر و تحول مناطق تکتونیکی گشوده اند و منجر به کشف مفاهیم مهم پردازش های زمین پویایی شناسی شده اند.
گرانوت با مطالعه ی بارکد های بدست آمده دریافت که سنگ های موجود در حوزه ی هرودوت که در بخش شرقی دریای مدیترانه واقع شده است؛ دارای خطوط مغناطیسی می باشند و با لایه های اقیانوسی تشکیل دهنده ی پشته میانی اقیانوسی در ارتباط هستند.
پشته میانی اقیانوسی
با توجه به این مطالعه هنگامی که ماگما در پشته میانی اقیانوسی سرد می شود، مواد معدنی موجود به خاصیت مغناطیسی تبدیل شده و سنگ های جدیدی تشکیل می شوند و این سنگ ها هم ردیف با قسمتی از زمین که خاصیت مغناطیسی دارد قرار می گیرند.
گرانوت بیان داشت که لایه ی قدیمی که در بخش شرقی دریای مدیترانه قرار گرفته است، می تواند بقایای یکی از اقیانوس های اولیه ی کره زمین که تتیس نام داشت باشد. اقیانوس تتیس سال ها پیش از اقیانوس اطلس و هند وجود داشت. اگر این نظریه صحیح باشد، این یافته ها نشان می دهند که اقیانوس باستانی تتیس بسیار پیش تر از آنچه دانشمندان می پندارند شکل گرفته بوده است.
گرانوت در پایان بیان داشت:
با استفاده از یافته ی های ژئوفیزیکی می توانیم گام بزرگی به سوی مفاهیم زمین شناسی و بررسی نقاط مختلف از نظر زمین شناسی برداریم.
این مطالعه جدید در روز 15 آگوست سال 2016 در روزنامه علم طبیعی زمین شناسی به صورت آنلاین به چاپ رسید.
