آنتی بیوتیک ها یکسری مواد شیمیایی هستند که هم از راه طبیعی و هم از راه مصنوعی ساخته می شوند.آنتی بیوتیک های طبیعی از میکروارگانیسم هایی مانند قارچ ها یا باکتری ها به دست می آیند. اما امروزه با پیشرفت علم پزشکی بیشتر آنتی بیوتیک ها از تغییران مولکولی روی آنتی بیوتیک های طبیعی به وجود می آیند. آنتی بیوتیک ها در کل به دو دسته تقسیم می شوند، یکی از آن ها آنتی بیوتیک های باکتریوسی می باشند، آنها بیشتر برای کشتن سلول های بیماری زا به کار می روند، آن دسته دوم آنتی بیوتیک های باکتریواستاتیک می باشند که موجب توقف رشد و ثابت ماندن تعداد سلول های بیماری زا می شوند. قبل از اینکه پنی سیلین ها کشف شوند بشر آموخته بود که از یکسری مواد خام برای از بین بردن میکروب ها بهره ببرد.
در زمان های قدیم چینی ها برای جلوگیری از زیاد شدن میکروب ها از شیر کپک زده و لوبیای شور بهره می بردند و به این صورت عفونت ها را از بین می بردند. الکساندر فلمینگ اولین ماده آنتی بیوتیک را در سال ۱۹۲۸ کشف کرد، او به صورتی کاملا اتفاقی متوجه اثر ضد باکتریایی ماده مترشحه توسط قارچی با نام پنی سیلیوم نوتاتوم شد. بعد از گذر زمان دانشمندان دیگری آمدند و با تلفیق این ماده با ماده های خام دیگر آنتی بیوتیک ها را ساختند و موجب شدند ما امروزه بتوانیم بسیاری از میکروب های بدن خود را با آنتی بیوتیک ها از بین ببریم. در ادامه درباره آنتی بیوتیک ها بیشتر برای شما نوشته ایم و به معرفی انواع آنتی بیوتیک ها پرداخته ایم.
درمان میکروب معده ( برای درمان ابتدا باید آزمایش میکروب معده را انجام دهید)
جوش و آکنه ( آنتی بیوتیک ها به وفور برای درمان آکنه ها به کار می روند)
برونشیت
کنژنکتیویت یا التهاب ملتحمه
عفونت گوش
عفونت های جنسی و مقاربتی
عفونت پوست
گلودرد استرپتوکوک
عفونت ادرار
آنتی بیوتیک ها انواع مختلفی دارند در این بخش سعی داشته ایم به معرفی انواع آنتی بیوتیک ها بپردازیم. به یاد داشته باشید هر نوع از آنتی بیوتیک ها برای دمان یک نوع بیماری مناسب می باشد. از این رو آنتی بیوتیک ها را نباید به صورت خودسرانه مصرف کنید، چرا که این کپسول ها نیاز به تجویز پزشک دارند.
هر نوع از آنتی بیوتیک ها برای درمان بیماری خاص یا عفونتی خاص به کار می روند، از این رو در این مقاله به معرفی انواع آنتی بیوتیک ها پرداخته ایم. به یاد داشته باشید در صورتی که شما آنتی بیوتیک مناسب عفونت خود را استفاده نکنید، احتمال اینکه دچار مقاومت آنتی بیوتیکی شوید زیاد است، درضمن تکمیل کردن دوره درمانی آنتی بیوتیک ها بسیار مهم و حائز اهمیت است، حتی اگر شما در حین مصرف احساس سلامتی داشته باشید باید دوره درمان را تکمیل کنید در غیر این صورت باز هم احتمال اینکه شما دچار مقاومت آنتی بیوتیکی شوید بسیار زیاد می باشد.
تمام آنتی بیوتیک ها دارای عوارض جانبی خاصی هستند، این عوارض می توانند شامل : تغییر رنگ ادرار، سوزش در زمان ادرار، اسهال و …. می شوند. برخی از دیگر آنتی بیوتیک ها می توانند عوارضی شدید تر و حتی کشنده را به همراه داشته باشند به خصوص برای افراد سالمند و کودکان و زنان باردار، از این رو از مصرف خودسرانه آنتی بیوتیک ها جدا بپرهیزید. در صورتی داشتن مشکلات زیر قبل از مصرف هرگونه آنتی بیوتیک به پزشک خود اطلاع دهید.
به یاد داشته باشید که مصرف آنتی بیوتیک ها برای درمان همه عفونت ها کارآیی ندارد. به عنوان مثال عفونت گلو، سرماخوردگی و آنفولانزای خفیف از آنجایی که عامل ویروسی دارند نیازی به مصرف آنتی بیوتیک ندارند. این عفونت های ویروسی خود محدود کننده هستند و این به این معنا است که خود بدن می تواند با آنها مقابله کند و آنها را از بین ببرد.
شما در این زمان تنها باید استراحت کافی داشته باشید و نوشیدنی هایی مقوی مصرف کنید. جالب است بدانید فقط خود بیمار تنها کسانی نیست که از این نتیجه رنج می برند بلکه افراد سالم جامعه نیز در معرض خطر هستند. باکتری های مقاوم با سرعتی زیاد بین همکلاسی ها یا همکاران و حتی اعضای خانواده گسترش خواهد یافت. اگر بخواهیم تعدادی از این باکتری هایی را که به آنتی بیوتیک ها مقاوم شده اند را نام ببریم می توانیم این عفونت ها را بیاوریم : مننژیت، عفونتهای پوستی، عفونتهای دستگاه تنفسی، ذات الریه، فارنژیت یا گلودرد چرکی، بیماری های قابل انتقال از راه جنسی.
به یاد داشته باشید که زمانی که آنتی بیوتیک ها نتوانند تاثیر گذار باشند موجب موارد زیر می شوند :