بیماری آسم از جمله بيماريهاي شايع غيرواگيردار است كه براي تمام سنين از شيرخوارگي تا دوران كهولت مشكلات زيادي فراهم ميكند.
آسم يك بيماري جدي و مزمن ريه است كه غالباً با التهاب مجاري هوا همراه است.
این بیماری باعث میشود راههای تنفسی باریک و متورم شده و با تولید مخاط، قدرت تنفس را تحت تاثیر قرار دهد و موجب سرفه و واکنشهای دیگر شود. آسم میتواند تا حد زیادی زندگی روزانه مبتلایان به این بیماری را درگیر کرده و حتی به حملات بالقوه مرگبار منجر شود.
آسم علائم متعدد دارد: خس خس سینه، سرفه و تنگی نفس از علائم شایع این بیماری است.
بعضا مشاهده گردیده که در موارد نادری آسم کودکان در نوجوانی از بین رفته ولی در کل روش درمان حتمی آسم موجود نمی باشد و با دارو ها و عوامل محیطی کنترل شود. آسم میتواند توسط آلرژنهای رایج و دیگر عوامل ایجاد شود.
این علائم را می توان از طریق نظارت منظم و تغییرات در محیط خانه تا حد قابل توجهی کنترل کرد.
علت دقيق و اصلي آسم هنوز نامشخص است ولي طبق مطالعاتی که تاکنون انجام گرفته بسیاری از عوامل محیطی باعث ایجاد و تشدید آسم می شود.
از نظر علمی مهم ترین علت و رابطه ای که در ابتلا به بیماری آسم ثابت شده فاکتور ژنتیک می باشد، یعنی فردی که پدر یا مادرش مبتلا به آسم باشند، بیشتر در خطر ابتلا به آسم قرار می گیرد و اگر هر دو نفر (پدر و مادر) آسم داشته باشند، قطعاً امکان ابتلا فرزندان بیشتر خواهد شد.
عواملی مانند: آلرژیزاها، آلودگی هوا و دیگر مواد شیمیایی زیستمحیطی.
همچنین سیگار کشیدن در دوران بارداری و بعد از زایمان خطر ابتلا در کودکان را افزایش میدهد.
پایین بودن کیفیت هوا ناشی از آلودگی خودروها یا میزان بالای ازن هم به ایجاد و افزایش شدت آسم کمک میکند.
قرار گرفتن در معرض ترکیبات آلی فرار مانند فرمالدئیدها برای فعال کردن آسم محرک محسوب میشود.
از طرفی آلرژیزاهای فضای داخل نیز به شدت گرفتن این بیماری کمک میکند که شایعترین آنها عبارتند از :
کنه، گرد و غبار، سوسک، شوره بدن حیوانات، قارچ و کپک.
تحقیقات جدید نشان میدهد افراد عصبی که دائماً دچار هیجانات روحی و احساسی میشوند خطر ابتلا به آسم را به طور قابل توجهی افزایش میدهد. همچنین افرادی که در روابط خانوادگی خود دچار مشکل و تنش هستند و یا بحرانهای روحی مانند طلاق را تجربه کردهاند ممکن است به آسم دچار شوند.
تحقیقاتی که روی حیوانات انجام شده است نشان میدهد استرس مداوم و مزمن میتواند سطح هورمونهای بدن آنها را تغییر داده و با ایجاد تورم در مسیر تنفسی نفس کشیدن را در آنها با مشکل روبهرو کند.دانشمندان معتقدند همین موضوع در مورد انسانها هم صادق است و این خصوصیات رفتاری میتواند اثرات مشابهی روی تنفس آنها داشته باشد.دکتر آدریان لوئربروک از دانشگاه هیدلبرگ در آلمان سعی کرد با انجام تحقیقاتی به رابطه بین عصبی بودن، داشتن زندگی پراسترس و پرتنش و بروز مشکلات تنفسی مانند آسم پی ببرد. برای انجام این کار آنها تحقیقی را روی 5 هزار و 114 زن و مرد که بین 40 تا 65 سال سن داشتند انجام ادند.در همان اوایل طرح تحقیقاتی آنها به رابطه بین داشتن آسم و عصبی بودن در مردان و بیکاری و آسم در هر دو جنس پی بردند.
در زنان داشتن مشکلات در روابط زناشویی اثرات بیشتری روی داشتن زندگی پر استرس و در نتیجه ابتلا به آسم داشت.این بررسیها نشان داد افراد عصبی نسبت به افرادی که دارای خصوصیات رفتاری و خلقیات آرامتری هستند با احتمال سه برابر بیشتر به بیماریهای تنفسی مانند آسم دچار میشوند.همچنین مشکلات و تنشهای خانوادگی مانند طلاق میتواند خطر ابتلا به آسم را تا دو برابر افزایش دهد که همه این عوامل نشانگر وجود رابطه قوی بین شرایط روحی و بروز بیماریهای جسمی دارد.بیکار شدن و همچنین مرگ یکی از بستگان نزدیک هم میتواند منجر به بیماری آسم شود اما شدت تأثیر آن مانند تنشهای عصبی مداوم نیست.
آسم بیماریای است که در طی آن مسیر تنفسی بدن انسان دچار تورم شده و به این ترتیب فضای کافی برای عبور هوا کاهش پیدا میکند. که در این حالت فرد احساس می کند یک طناب به دور گردن او است و دارد خفه اش می کند و تنفس را برایش مشکل می سازد. که برای رهایی از این وضع مدام با دست خود دور گلویش را برای باز شدن راه تنفسی ماساژ می دهد و نفس های عمیق می کشد.
همانطور که عنوان شد درمان حتمی آسم ندارد. اما می توان راهکارهای موثر جهت درمان آسم عصبی بکار برد که حداقل این بیماری را کنترل کرد.
تنگی نفس خود را جدی بگیرید و در مراحل ابتدایی و اولیه به پزشک مراجعه کنید و از آن سر سری نگذرید, تنگی نفس یک بیماری نیست بلکه نشان دهنده وجود یک بیماری دیگر در بدن است, مثلا شاید تنگی نفس شما بخاطر بیماری های قلبی باشد.