طب پیوند (Transplantation Medicine) آسیب دیدن بافت‌ها و ارگان‌های بدن در اثر بیماری، جراحت و یا فرتودگی و پیری درطول تاریخ امری مبتلا به بوده است و انسان‌های زیادی در اثر این ضایعات جان خود را از دست داده و یا به سختی به حیات خود ادامه داده‌اند. بنابراین از دیرباز بشر با این دغدغه روبرو بوده است که چگونه می‌تواند طول عمر و نیز کیفیت زندگی خود را افزایش دهد. صرف‌نظر از تلاش‌های اولیه انسان‌های عصر قدیم، نخستین راهکار منطقی و موفق که برای رفع این نیاز مطرح شد، جایگزینی بافت‌ها و ارگان‌های آسیب دیده، با بافت‌ها و ارگان‌های زنده و سالم انسان و حیوانات مشابه با انسان (به لحاظ بیولوژیکی) بود. این ایده منجر به پدید آمدن شاخه‌ای جدید در پزشکی تحت عنوان «طب پیوند» شد. در واقع این دستاورد جدید در حوزه پزشکی، مرهون پیشرفت تکنیک‌های جراحی و روش‌های استریلیزاسیون در قرن نوزدهم بود.