لوزارتان از مهم ترین و پر مصرف ترین داروهای قلبی و از گروه داروهای بلوک کننده ی گیرنده آنژیوتانسین ll است. آنژیوتانسین دو، ماده ای شیمیایی است که در بدن موجب تنگ شدن عروق خونی می گردد، و همچنین لوزارتان بر روی ماده شیمیایی دیگر به نام آلدوسترون که مسئول افزایش حجم بخش مایع خون که شامل آب و مایعات جذب شده خون است تاثیر می گذارد و جریان خون را افزایش می دهد.
در واقع می توان گفت که لوزارتان اثر مهارکنندگی در کاهش عملکرد قلب و کنترل فشار خون دارد و همچنین لوزارتان اثر محافظتی مطلوبی بر روی کلیه ها دارد.
موارد تجویز لوزارتان در مواردی می باشد که فشار خون بالا با کنترل فشار خون و نارسایی قلبی با کاهش کار قلب و همچنین جهت محافظت از کلیه ها در بیماران مبتلا به دیابت 2 که با مشکلات کلیوی نیز درگیر می باشند مناسب است. لوزارتان به تنهایی یا همراه داروهای دیگر برای بهبود عملکرد قلبی و عروق شما تجویز می گردد.
داروهایی هم هستند به نام Cozaar است که ترکیبی از لوزارتان و هیدروکلروتیازید که یک داروی ادرار آور است، می باشد و این دارو برای کاهش فشار خون تجویز می گردد، این گونه داروهای ترکیبی گاهاً ممکن است تاثیر بهتر و استفاده راحت تری داشته باشند.
احساس خستگی و سرگیجه و یا سبکی سر هنگام تغییر وضعیت از نشسته به خوابیده و ایستاده جز عوارض شایع مصرف لوزارتان می باشد و بهتر است زمانی که احساس سرگیجه کردید برای چند دقیقه نشسته و سپس بلند شوید.
همچنین ممکن است افت فشار ارتوستاتیک وابسته به دوز بویژه در افرادی که کاهش حجم دارند مانند آنهایی که دوز بالای دیورتیک دریافت نموده اند می تواند موجب افت فشار خون شود.
از عوارض دیگر لوزارتان می توان به اختلال در عملکرد کلیه ها و ندرتاً راش های پوستی، خارش و آنژیوادم و افزایش آنزیم های کبدی اشاره نمود.
همچنین از عوارض مصرف لوزارتان هایپر کالمی و درد عضلانی و درد مفاصل نیز گزارش گردیده است و از موارد مثبت آن اینست که بر خلاف دیگر مهار کننده ها ACE ، مصرف لوزارتان موجب سرفه نمی شود. از دیگر عوارض مصرف لوزارتان می توان به اختلال در مسیر تنفسی، درد پشت و ناراحتی های گوارشی و خستگی و نوتروپنی (یک نوع نارسایی ایمنی ناشی از نقص نوتروفیل) اشاره نمود.
از مسایل مهم در مصرف لوزارتان انجام دوره ای آزمایشات خون می باشد زیرا مصرف لوزارتان سبب می شود که میزان پتاسیم خون تغییر پیدا کند.
همچنین در دوران حاملگی مصرف قرص لوزارتان ممنوع می باشد و در بیماران مبتلا به تنگی شریان کلیوی نیز مصرف لوزارتان می بایست با احتیاط مصرف گردد.
لوزارتان از طریق ادرار و صفرا دفع می شود و در بیمارن کلیوی و کبدی ممکن است نیاز به کاهش دوز تجویزی باشد.
در بیمارانی که کاهش حجم وجود دارد نیز مانند دریافت کنندگان درمان با دوزهای بالای دیورتیک ممکن است افت فشار خون ایجاد گردد، بنابراین قبل از شروع درمان با لوزارتان نیز کاهش حجم آنها باید اصلاح گردد و یا باید دوز کمی در این موارد تجویز گردد.
و همچنین به دلیل اینکه هایپرکالمی بویژه در بیماران مبتلا به اختلالات کلیوی ممکن است رخ دهد غلظت های پتاسیم سرم باید چک شود و در حالت کلی از مصرف دیورتیک های potassium-sparing اجتناب شود.
اثر ضد فشار خون لوزارتان تحت تاثیر داروها و دیگر عوامل کاهش دهنده فشار خون ممکن است تقویت گردد و همچنین یک اثر هایپرکالمی (افزایش سطح خونی یون پتاسیم در بدن است) می تواند در اثر مکمل های پتاسیمی، دیورتیک های potassium-sparing و یا دیگر داروهای ایجاد کننده هایپرکالمی ایجاد شود پس نباید لوزارتان را همراه دیورتیک potassium-sparing تجویز یا مصرف شود.
لوزارتان و برخی از آنتاگونیست های گیرنده آنژیوتانسین ll توسط ایزوآنزیم های سیتوکروم 450-p متابولیزه می شوند و احتمال دارد که کنار داروهایی که این آنزیم ها را تحت تاثیر قرار می دهد تداخلات دارویی ایجاد شود .